AKIŞKANLAR MEKANİĞİ, akışkanların özelliklerini ve etkilerini inceleyen mühendislik dalı. Akışkanlar mekaniği, meteoroloji, hidroloji, hidrolik gibi günlük yaşamı ilgilendiren birçok bilim dalının dayanacağı kuramsal temelleri saptar. Tarihöncesi dönemlerden başlayarak insanların su ve rüzgârı bir enerji olarak kullanmaları, bu akışkanların dengeli ve hareketli durumlarıyla ilgili yasaların araştırılmasına yol açtı. Arşimet’in (İÖ 3. yüzyıl) yüzmeyle ilgili bulduğu yasalar bu konudaki bilimsel saptamaların ilki sayılır. Leonardo da Vinci, akışkanların hareketinin (alasının) bir mühendislik dalı olduğunu belirterek, akışkanlar mekaniğinin temel konularını saptadı: Dalgalar, burgaçlar (anafor), yüzen cisimler, borularda akış, suyun aşındırma gücü, akıntılar vb. Hollandalı matematikçi Simon Stevin’in hidrostatikle ilgili kitabı, Toriçelli ve Blaise Pascal’ın saptadıkları, adlarıyla anılan sıvılarla ilgili yasalar, akışkanlar mekaniğine ö-nemli katkılarda bulundu. Akışkanlar mekaniği, akışkanların durumuna göre ikiye ayrılır. Hareket durumundaki akışkanların özelliklerinin incelenmesi akışkanlar mekaniği adını alır. Sıvılar hidrodinamik, gazlar aerodinamik adlı bilim dallarının konulandır. Denge durumundaki akışkanların özelliklerini inceleyen dal, akışkanlar statiği adını alır. Akışkanlar statiğinin temel konusu sıvılardır. Ancak bazı ilkeler sıvılara da uygulanır.
