Dış Borçluluğu Değerlendirme Kriter ve Limitleri
a. Dış Borç/GSMH oranı; %30 – %50 arası olmalı
b. Dış Borç/ihraç Gelirleri; %165 – %275 arası olmalı
c. Dış Borç Servisi/ihraç Gelirleri; %18 – %30 arası olmalı
d. Faiz Servisi/ihracat Gelirleri; %12 – %20 arası olmalıdır.
Eğer ülke bu alt ve üst sınırlar içerisinde kalıyorsa “orta borçlu ülke” ka¬bul edilir. Bu sınırların üçünde sınırlan aşan ülke “çok borçlu ülke” olarak değerlendirilir. (Çepni, 2003,S.142)
Borç Servisi = Bir yıl içinde yapılacak olan anapara + faiz ödemeleridir.
Bir ülkenin bir yılda yurt dışından bulabileceği yeni borç, ülkenin aynı yıl dışarıya yapması gereken ödemeye yetmiyorsa, bu ülke, ülkede üretilen gelirin bir kısmını yurtdışına transfer etmek durumundadır. Dolayısıyla böyle bir ülkeden net sermaye çıkışı vardır. Bu duruma “dış borç tuzağı” adı verilmektedir.
Başlangıçta ülke dış borç aldığı zaman kendi tasarruf etmediği, bir başka mille¬tin tasarruf ettiği para yurtiçine akmaktadır, ancak bir müddet sonra bu anapara¬nın faiziyle ödenmesi gerekir ve bu aşamada para akışı ülkeden diğer ülkelere doğru olur. Dolayısıyla alınan borç, gelir yaratıcı yerlerde kullanılmalı, borç, borç ödemek için kullanılmamalıdır.
