Kuzey Suriye’nin büyük tannça-sı. Eşi Hadad(*) ile birlikte kendisine tapınılan en önemli kutak Halep’in kuzeydoğusundaki Hierapolis’teydi (bugünkü Münbic). Atargatis’in kültü tüccarlar ve ücretli askerler aracılığıyla Yunan dünyasına yayıldı. Atargatis Yunanlılarca genellikle Aphrodite’nin bir biçimi olarak görüldü. Kraliçe Stratonike’nin İÖ 300’de Atargatis’ in eski tapınağını yeniden inşa ettirmesinin de, bir ölçüde Yunan dünyasındaki bu himayeden kaynaklandığı sanılmaktadır. Fenikelilerin tannçası Astarte ile benzerlikler gösteren Atargatis’in, Anadolu tannçası Kybele’yle de belirli bir yakınlığı vardı. Atargatis aslında bereket tannçası olmakla birlikte, kentinin ve halkın baalat’ı (sahibesi) olarak onlann korunmasından ve refahından da sorumluydu. Bu nedenle genellikle başında bir taç ve elinde başak demetiyle betimlenirdi; tahtım taşıyan aslanlar ise doğa üzerindeki gücünü ve etkisini simgelerdi.
