VAN DEPREMİ
ne kadar kolay değil mi söylemesi
nasıl olsa bizim başımıza gelmeyecek düşüncesi
bunları yaşayanlar için öyle değil
belkide onların son nefesi
kiminin sevdiği kiminin ailesi
belkide kendi bedeni
göçüğün altınnda kaldı VAn da
hayatları sona erdi bir anda
Biz gülüp egleniyoruz sııcacık yuvamızda
onlar ne gülüyor nede sıcacık yuvalarında
Hiçbir şey yokmuş gbi davranaman ben
çünkü benimde kalbim kaldı bir acının altında
kimisi öğretmen kimisi öğrenci
amaçları iyi bir gelecekti
kim bilebilirdiki
van depreminin hayatlarını bitireceğini..
ben muğlanın fethiye ilçesinin kadıköy adlı köyünde ibrahim küçükünal çok proğramlı lisesi 10/tm sınıfında okuyan öğrencisi 47 nolu öğrencisiyim. bu şiirimi van depreminde vefat eden aydın şener ve tüm hayatını kaybeden insanlara ithaf ediyorum..bunu okursanız sevinirim. şimdiden tesekkürler.
